سوسنگرد؛ نماد حماسههای رزمندگان کازرون

به نظر شما همسان کازرون کجاست؟

یا نه بهتر بگویم قل کازرون کجاست؟

اگر کازرون را دو قلو بگیریم آن یک قل دیگرش کجاست؟

شیراز، اصفهان، بوشهر و.....

چند سال پیش اما شهر ما یه خواهر پیدا کرد.

ولی بگذارید بگویم.

حدود 31 سال پیش بود که ارتش بعث عراق به خاک ما حمله کرد.  و بسیاری از شهرهای خوزتستان را تصرف کرد.

عده ای از بچه های کازرون، راهی جنوب شدند تا پا به پای سایر رزمندگان به دفاع از میهن خویش بپردازند. همان روز اول سهم آنان دفاع از جاده هویزه سوسنگرد ودفاع از شهر سوسنگرد شد. شهری که در طول 8 سال دفاع مقدس رزمندگان کازرونی در آن مستقر شدند. و سوسنگرد این شهر جنگ زده را چون شهر خویش بازسازی کردند. شهری که می رفت تا روح حیات و زندگی از آن برچیده شود به همت بچه های کازرون زنده ماند. این رزمندگان کازرونی بودند که در طول این سالیان روح حیات را به این شهر برگرداندند و خون را در رگ های مجروح آن به جریان انداختند.

و این شد که سوسنگرد را شهر دوم خود و خانه دوم خود می دانستند. در حالی که خالی از سکنه بود در ان مسکن گرفتند.

شهر را با ایجاد یک نانوایی رونق دیگر دادند و در خانههای بی سقف آن زندگی کردند.

سوسنگرد شده بود شهر بچههای کازرون.

این شهر یاد آور حماسه اولین نبرد بچههای کازرون با دیو سیاه جنگ بود. یادآور حماسهای که در آن عزیزترین عزیزان این دیار سبز جامههای سرخ رنگ بر تن کردند و آن جا اولین کربلای کازرون شد.

محرم 59، یاداور حماسه حماسهسازانی است که تاسوعایی بر دل دشمن زدند و عباس گونه به دیدار پروردگار خویش شتافتند.

اکنون در آستانه برگزاری همایش بزرگ حماسه سازان سوسنگرد، تاسوعاییان کازرون، بر آن شدیم تا به این مناسبت در این مدت باقی مانده از سوسنگرد بگویم و از دلاوری های و حماسه هایی که رزمندگان ما آن را ساختند.

از همه رزمندگان و کسانی که در مورد این حماسه و سوسنگرد و شهدایی که در سوسنگرد موثر بودند یا.... ما را با آنچه دارند مورد تفقد خویش قرار داده و نشریه ما را با گفتارها، نوشتارها، عکسها و .... کمک کنند.

یادشان گرامی و راهشان پررهرو

سوسنگرد شهری است در شهرستان دشت آزادگان که در استان خوزستان قرار گرفته است.شهر سوسنگرد مرکز شهرستان دشت آزادگان و مهمترین شهر آن است، فاصله شهر سوسنگرد تا اهواز ۵۵ و تا بستان ۲۸ کیلومتر است، رودخانه کرخه از شمال آن می گذرد و شعبه ای از کرخه نیز از داخل شهر عبور کرده و در غرب و جنوب غربی شهر دو رود سابله و مالکیه از آن منشعب می شوند.

نام این شهر در ابتدا روستایی به نام خفاجیه بوده که بعدها در زمان حکومت پهلوی به سوسنگرد تغییر نام یافت که گویند معنای آن عبادتگاه سیاره ناهید در زمان ایران باستان باشد.

سوسنگرد طبق تقسیمات کشوری مرکز شهرستان دشت آزادگان است. سوسنگرد در شمال غربی اهواز و به فاصله 55 کیلومتری این شهر قرار گرفته. هویزه در جنوب غربی سوسنگرد و بستان در شمال غربی سوسنگرد قرار دارندو رودخانه کرخه از ان میگذرد.

جمعیت این شهر هم اکنون بالغ بر ۱۲۰,۰۰۰ نفر می‌باشد.

مردم این شهر عرب و پیشه عمده مردم کشاورزی می‌باشد. از جمله طوایف ساکن در شهر می‌توان ازآلبوجلال، زبیدات، بنی طرف، اهل الیرف، مزرعه و سادات و بقیه نام برد.

از محلات این شهر میتوان خزعلیه، نود دستگاه، پشت بهداشت (خیابان شهید بهرام کرامت )، بازار، بازار کویتی ها، کوی فرهنگیان، ابو جلال، بومغینم و مشروطه، ابوذر، کوی جهاد، دادگاه و منازل بنیاد شهید را نام برد. مساجد معروف این شهر مسجد جامع و مسجد امام علی (ع) هستند.

این ها اطلاعات اندک و مفیدی بود که در روند خاطرات رزمندگان در مورد سوسنگرد ممکن است بیان شود.

اما تا قبل از ورود رزمندگان کازرون به فرماندهی شهید دکتر علی اکبر پیرویان که گروهی 400 نفره بودند که در آن زمان در دو مرحله به سوسنگرد اعزام شدند.

در زمان جنگ ارتش عراق ۳ بار برای تصرف سوسنگرد تلاش کرد که با مقاومت شدید مردم مواجه گردید ولی در حمله سوم شهر در محاصره ارتش عراق قرار گرفت. با حمله عراق در ۳۱ شهريور، عناصر تيپ ۳ زرهي لشکر ۹۲ اهواز، مستقر در پاسگاه صفريه و سوبله، نتوانستند حملات دشمن را دفع کنند و به ناچار به عقب رانده شدند. لشکر ۹ مکانيزه عراق کم کم به محور سوبله، تنگه چزابه و ارتفاعات الله اکبر مي رسيد. عراقي ها موفق شدند روي رودخانه کرخه و رميم پل شناور نصب کنند. به اين ترتيب بستان به طور کامل سقوط کرد و عراقي ها از شمال و غرب وارد شهر شدند. آن ها با پيشروي در محور بستان – سوسنگرد اين شهر را از سمت غرب مورد تهديد قرار دادند. علاوه بر اين عراقي ها در جنوب کرخه و از محوه نشوه، کوشک، طلائيه و جفير وارد ايران شده و در اين محور رو به شمال پيشروي کرده و به کرانه جنوبي کرخه کور رسيده بودند. آنها با عبور از کرخه کور، به قصد تصرف حميديه و سوسنگرد در دو ستون پيشروي کردند. به حاشيه جنوبي حميديه و سوسنگرد رسيدند. دشمن پس از شکستن مقاومت مدافعان اندک ( پاسدار و ژاندارم ) آن در ۶ مهر ماه سوسنگرد را اشغال کرد. فرماندهان دشمن اداره شهر اشغال شده را به گروه ضد انقلاب »جبهه التحریر« سپردند. چهار روز بعد یعنی در ۱۰ /۷ /۱۳۵۹ رزمندگانی از سپاه اهواز به فرماندهی »علی غیوراصلی« شهر را آزاد کردند وخائنین را به سزای خویش رساندند. پیشروی دشمن به سوی اهواز ادامه یافت تا این که پاسداران اهواز، شب هنگام ۹ /۷ /۱۳۵۹ با شبیخون به دشمن قوای ارتش عراق را مجبور به فرار کردند و با همکاری هوانیروز و دیگر نیروهای ارتش تعقیب دشمن ادامه یافت، طوری که در ۱۰ /۷ /۱۳۵۹ سوسنگرد آزاد شد.

عراق حملات مجدد خود را از ۱۷ /۷ /۱۳۵۹ آغاز و در ۲۱ /۷ /۱۳۵۹ بستان را اشغال کرد. در این زمان رزمندگان کازرونی وارد اهواز شدند تا برای دفاع از خرمشهر یا آبادان اعزام گردند. اما در اهواز به آن ها  ماموریت داده شد تا در جاده هویزه سوسنگرد موضع گرفته و از ورود دشمن به سوسنگرد جلوگیری نمایند. رزمندگان کازرونی در سوسنگرد و جاده هویزه موضع گرفتند. در پی حمله وحشیانه عراق به این ناحیه و شهادت دکتر علی اکبر پیرویان رزمندگان کازرونی مجبور به عقب نشینی تا سوسنگرد شدند. در ۲۴ /۸ /۱۳۵۹ سوسنگرد را از سه طرف محاصره کرد و وارد آن شد لیکن ۲۰۰ رزمنده مدافع شهر با مقاومت خود مانع سقوط شهر شدند. ۲ روز بعد در ۲۶ /۸ /۱۳۵۹ رزمندگان ارتش، سپاه و ستاد جنگ های نامنظم (گروه شهید چمران) به کمک محاصره شدگان آمدند، و بار دیگر شهر را آزاد کردند.