مکتب تفکیک و انجمن حجتیه

حیدر رحیم پور ازغدی نویسنده ای منتقد که کمتر کسی است از اهالی علم و ساسیت که نام وی را نشنیده یا نوشتاری از وی را مطالعه نکرده باشد.  هرچند که این روزها فرزندش حسن رحیم پور ازغدی آوازه ای بیش از پدر دارد. حیدر رحیم پور از آن دسته طلبه هایی است که لباس روحانیت بر تن نکرد اما زبان روحانی میراث حوزه علمیه خراسان است. وی مدت ها در نزد تفکیکی سترگ مرحوم حاج شیخ مجتبی قزوینی تلمذ نموده و با سایر علمای تفکیکی خراسان معاشرت داشته است. در سال های اخیر کتاب از وی منتشر شده است با عنوان «از انجمن پیروان قرآن تا انجمن حجتیه» که در واقع تحلیلی است منتقدانه بر سیر حرکت انجمن حجتیه از آغاز تا فرجام کارشان که به صورت مصاحبه از جنابشان تنظیم و تدوین گردیده است. در این کتاب در مواردی به صورت پراکنده سخن از مکتب تفکیک و ارتباطش با انجمن حجتیه به میان آمده است و نویسنده به خوبی توانسته است این نکته را بازگو نماید که تفکیک یک جریان فکری است در بازشناسی اصول و مبانی اندیشه معرفتی و تفکیکان در حوزه سیاست مسلکشان، سکوت و انزوا نیست و نبوده است. بخشی های کوتاهی از کلام مولف را در ذیل از نظر خوانندگان محترم  می گذرانیم.

من به حاج شیخ[مجتبی قزوینی]گفتم: آقا! تکلیف مرا معلوم فرمایید! شما از یک طرف به من دستور می دهید که مقلد ایشان[یعنی امام خمینی] باشم و از طرف دیگر پای درس شما بنشینم و آن حرف ها را علیه مبانی آقایان بشنوم؟!! ایشان را چنان خنده ای گرفت که نزدیک بود عبا از دوش شان بیفتد! فرمودند: اینها چه ربطی به هم دارد؟ مگر شما در اصول عقائدتان از کسی تقلید می کنید؟! بدانید که بین فقهای روز ما، کسی از آقای خمینی متعبدتر به کتاب و سنت نداریم، و شاید کسی هم از آقای خویی بیشتر به اصول نمی پردازد!! نه منافاتی ندارد! بیایید به درستان ادامه دهید تا انشاءالله بازهم مطالب گویاتری در نقد آقایان (طرفداران فلسفه ملاصدرا) بشنوید.ص105

ربط دادن انجمن حجتیه به مکتب تفکیک، جعل دیگری در تاریخ است. مکتب تفکیک، عنوان رساله ای از شیخ محمدرضا حکیمی است پیرامون ارشاد فلیسوفان دین باور و نوشتاری با هدف امر به معروف و نهی از منکر نظری و عقیدتی مکتب تفکیک گونه ای فلسفه نیست که چون بر پایه تخیلی نپسندیم بر او بتازیم. پیام رساله مکتب تفکیک نه ربطی به تفکیک دین از سیاست دارد و نه هم ربط تشکیلاتی به انجمن حجتیه.ص 168و 169

شاگردان میرزای اصفهانی و حاج شیخ مجتبی قزوینی بودند که از همه زودتر وارد میدان سیاست و مبارزه شده و در خط مقدم مبارزه ایستادند و همین تفکیکی ها بودند که پیش از همه مردم خراسان ناگهان با پرده«نفت باید ملی گردد» از مدرسه نواب، وارد میدان سیاست شدند و من از مدرسه حاج شیخ مجتبی قزوینی بودم که علیرغم همه تهدیدات حکومت که می گفت اگر کسی به تابلوی نفت ایران و انگلیس نزدیک شود او را به گلوله می بندیم، با فداییان اسلام بر فراز ساختمان رفتیم و تابلوی «نفت ایران و انگلیس» را به زیر کشیدیم و سید جعفر سیدان که امروزه فقیه متکلمی می باشد و در آن روز نوجوانی بیش نبود پیشاپیش جمعیت قرآن می خواند و چنان حرکتی در آن روز خطرناک تر از رفتن به جبهه در روزگار جنگ بود. و آشکارتر از همه اینکه حضرت حاج شیخ مجتبی قزوینی و شاگردان حضرتش نخستین گروهی بودند که در دهه بعد با آغاز قیام امام خمینی، برای بیعت با امام به قم رفتند. و شیخ محمدرضاحکیمی بود که پس از آن بیعت، سال ها در راه تحکیم نهضت امام خمینی نوشت و کوشید و تعبیر«امام» را برای خمینی از سال 42، به کار می برد. شما بی خبران و محققان بی تحقیق از کدام جدایی دین از سیاست در اندیشه تفکیکی ها سخن می گویید؟ ص173 و 174